از دور دوستتــــــــ داشتم !

بی هیچ عطـــری آغــــوشی نگاهــــــــــی یا حتی بوســـــــــــه ای

تنـــها دوستتـــــــــ داشتمــــــ … اما حالا که دور شــــدی …

چه کـــــنم با اینهمــــه وابستــــــــــــــگی

ـویــﮯ ڪِه میـــگـﮯ כیگـه مِثـــلِ مَــלּ پیـــכآ نمیــڪُـنـﮯ!

وآقِـعـآ فِـڪـر میڪُنـﮯ

بَـعــداً هَـــم כُنـبـآل یِـڪﮯ مِـثــلِ تُــو مـیـگَــرכَم؟

+تـــــو كہ ميـــتونستے ايـــن همـہ بـــכ باشے،


غــَـــــــــــــــــــــــلط ڪرכے


اوائل اوטּ همــہ פֿـوب بوכے!!!

رویِ دَستِ شَب مـانده ام !

دیگر حتی ;

خـــواب هم مـَـرا نــمی بَــرَد...!!!

تو دختر شدی نه برای در حسرت ماندن

یک بوسه! برای ….

خلق بوسه ای از جنس آرامش

تودختر نشدی که همخواب آدم های بیخواب شوی

دختر شدی که برای خواب کسی رویا شوی !

تودختر نشدی که….

در تنهایت حسرت آغوشی عاشقانه را داشته باشی

دختر شدی تا …

آغوشی در تنهایی عشقت باشی !…

اِسمـهـآے مـَجـآزے . . .

تَصويـرهـآے مـَجـآزے . . .

مٌشـَפֿـَصـآتــ مـَجـآزے . . .

وَ בر بيـטּ ايـטּ هَمـﮧ چـيــزـهـآے مـَجــآزے . . .

تـَنـــهـآ يــڪ چيـــــز פـَـقيــــقـَـتــ בآرَב  . . .

"تـَטּـهـآيــے مَـטּ و تـو"

و من خواهم رفت ،

.

.

.

تا نباشم ،

تا نخواهم تو را ،

و تو در حسرت نبودنم یاد خواهی کرد ،

خاطره های بودنم را ...

زטּ هاے هرزه را سنگسار میکننـב ...

غافل از آن ڪﮧ شهر پر از فاحشـﮧ هاے مغزے است ...

و کسے نمیـב انـב ڪﮧ مغزهاے هرزه ویرانگرترنـב ، تا تـטּ هاے هرزه ...

هَـميشـہ بـآيــב ڪـسے باشـــב ڪـــہ مــَعنے ωـــــہ نقطـہ ے انتهـــاے

جملـہ‌هآیتـــ را بفهمـــב...

هَـميشـہ بـآيـــב ڪـسـے باشـــב...

تا بُغض‌هآيتـــ را قبلــ از لرزیــבטּ چانـہ اتـــ بفهمـــב...

بـآيــב ڪـسے باشـــב...

ڪــــہ פּقتے صدایتـــ لرزیـــב بفهمـــב...

ڪـــہ اگــ ـر ωــڪــפּتـــ ڪـردے، بفهمـــב...

ڪـسے بـآشـــב...

ڪــــہ اگــ ـر بهانـہ‌گيــــر شـــבے بفهمـــב...

ڪـسے بـآشــב...

ڪــــہ اگــ ـر ωــرבرב را بهـآنـہ آפּرבے برای رفتـــסּ פּ نبـــوבסּ...

بفهمـــב بـہ تــפּجّهـشـــ احتيآج בارے...

بفهمـــב ڪــــہ בرב בارے...

ڪـــہ زنــבگـــے בرב בارב...

بفهمـــב ڪــــہ בلتـــ براے چيزهاے ڪــפּچکش تنگـــ شـבه استـــ...

بفهمـــב ڪــــہ בلتـــ براے قَــבҐ زבטּ زیـــرِ بـــآراלּ...

براے بـפּωــیـــבنش...

براے يڪــــ آغـــوشِ گَرҐ تنگـــ شـــבه استـــ...

هميشـہ بايــב ڪـسے باشـــב...

هميشــہ...

روزهـــایــی کـــه مـی بینمت،

نفســـــم مــی گیـــــــــرد...

وروزهــــایـــــی کـــــه نیستـــــی،

دلـــــــــــــــــم...

اماتـــــــــــــو بـــــاش...!

تحمـــــل اولـــی آســان تـــر است!